top of page

Bir resim neye iÅŸaret eder? Ne paylaÅŸabilir? Yapanı nereye taşır?

1. Küçük bir öğrenci ressamken, kopyalarken öğrenir, ÅŸaşırır, normal olarak yaÅŸamadığım bir mutluluk yaÅŸardım. Hayalimi resmederken hayalimi öğrenirdim. 

2. Büyük Ã¶ÄŸrenci ressamken resim bilmediÄŸimi öğrendim. Bu beni resim tekniÄŸine yoÄŸunlaÅŸmaya zorladi. Eski mutlulukları yaÅŸamayı bıraktım. Sadece beÄŸenilmenin mutluluÄŸu, eÄŸitimsel mutluluk; benmerkezci haz. Çocuk ressama güle güle.

3. 18 yaÅŸ ve aÅŸk. Ãœniversite yurdunda onun fotoÄŸrafına bakarak, yattığım yerde onun ilk gördüğüm andaki hayalini tekrar kurarak geçirdiÄŸim saatlerin sonunda, zorunlu olarak, çaresizlikle onun resmini yapmak icin fırçayı elime aldım. Yaptım, baktım. Yaptım, baktım. Dehlizlerin içinden geçtim. Resimle aydınlandım.

4. Hayalci bir aÅŸkın açtığı yoldaki geliÅŸme sürerken her aÅŸamada resim de var oldu; tuvalde ya da rüyalarımda. Artık boÅŸ tuvalle karşılıklı oturduÄŸumuzda kimin kime hükmedeceÄŸi, kimin kimi bekleteceÄŸi, kimin kime yol göstereceÄŸi belirsizdi. Kesin olan tek sey vardı: Her birlikteliÄŸin sonunda hayretler içinde ayrılmak. Resim, ki fırça, tuval, boya, mekan, zaman ve hafsalanın ortak gerçekleÅŸmesidir; içimdeki insanı, çocukluÄŸundan vazgeçmemiÅŸ insanı,  hep bir baÅŸka boyuta taşıdı. 

5. Sonunda 'Ressamcı' özyaÅŸamını standart bir yaÅŸamla takas etti. Bir gün dönüp resim yapabileceÄŸine inandı. Ya da ustalıklı bir yalanla kandırdı kendini. Oysa sanata ve sanatçıya para iÅŸlemezdi ki.  Planlar ise bazan avuntudur. Insan deÄŸiÅŸir. Ne kadar uzaklara ve nasıl savrulduÄŸunu anlaması bile mucizedir. Yine de...

 

Not-Yan tarafta, Erika'nin resimleri ne guzel di mi?

bottom of page